De (on)gewenste doorgroeimogelijkheden in de zorg
Het is vaak het paradepaardje van een zorginstelling: het bieden van doorgroeimogelijkheden voor het personeel. Verreweg de meeste vacatures maken melding van het opleidingsaanbod en persoonlijke ontwikkeling. Ongeacht het niveau van de vacature. Maar zitten alle medewerkers daar wel op te wachten? Wij hebben 4.850 persoonlijke exit-gesprekken met zorgpersoneel geanalyseerd en kwamen tot een opvallende uitkomst. Maar liefst twee derde van de zorgmedewerkers wil niet doorgroeien. “Ik wil alle tijd die ik heb besteden aan de mensen.”
Het belang van doorgroeimogelijkheden
Onderaan beginnen en intern doorstromen naar een hogere positie. Vijftig jaar geleden was dat de gewoonste zaak van de wereld. Er waren nog nauwelijks gespecialiseerde opleidingen, dus werd je opgeleid binnen de organisatie. Inmiddels is dat sterk veranderd. Alvorens je gaat werken in de zorg, volg je de opleiding die past bij de functie die je ambieert. Eenmaal in dienst, doe je praktijkervaring op en weet je hoe het is om op dat niveau te werken. De één zit dan helemaal op z’n plek, de ander wil op termijn meer, bijvoorbeeld doorgroeien naar een hogere functie. Daarvoor moet men dan wel een opleiding volgen, wat voor ambitieuze mensen geen enkel probleem is.
Niet iedereen is ambitieus
Terug naar onze 4.850 exit-gesprekken. Daaruit blijkt dat maar liefst twee derde van de zorgmedewerkers heel tevreden is met de functie die ze vervullen. Ze hebben geen enkele ambitie om door te groeien naar een hoger niveau. Ze willen goed zijn en blijven in wat ze doen, en daar willen ze best bijscholing voor volgen. Maar cursussen, workshops of opleidingen volgen om leiderschapskwaliteiten te ontwikkelen, de mentale veerkracht te verbeteren of om een persoonlijk profiel op te stellen ervaren veel medewerkers als extra werkdruk. “Ik ben heel tevreden met mijn werk nu, daar wil ik me volledig op focussen.”
Persoonlijke ontwikkeling tegen wil en dank
Toch blijven veel zorginstellingen sturen op het volgen van uiteenlopende opleidingen. Hier gaan enorme bedragen mee gemoeid, waar niet alle medewerkers het nut van inzien. Het werkt eerder frustrerend. Met alleen het bijscholingsprogramma zijn medewerkers al heel wat uren kwijt. Dat vinden ze genoeg. “De tijd die ik nu verplicht aan cursussen moet besteden, zou ik veel liever aan de cliënten besteden. Zij hebben onze tijd en aandacht keihard nodig.”
Inventariseer de opleidingswensen
Wat duidelijk naar voren komt uit onze gesprekken met zorgmedewerkers is dat ze nauwelijks een stem hebben in welke workshops, trainingen en opleidingen ze volgen. “Ik moet cursussen volgens waar ik het nut niet van inzie, maar die de organisatie wel bakken met geld kosten. Voor mij een grote frustratie. Het zou goed zijn als de managers eens vragen waar wij behoefte aan hebben in plaats van alles bij ons over de schutting te donderen.”
Door beter te luisteren naar de medewerkers en opleidingen op de individuele zorgmedewerker af te stemmen, wordt er een hoop frustratie voorkomen en blijft er meer tijd over voor de patiënt.
Benieuwd hoe uw organisatie de binding met uw medewerkers kan versterken door een onafhankelijk gesprek met ze aan te gaan?